Giriş: Dünyevi Sorumluluktan Kozmik Doğuşa Uzanan Sorumluluk Zinciri
Bu raporun merkezi tezi, "Kozmik Rahimden Doğuş" kavramının, yalnızca uzay kolonizasyonuna yönelik teknolojik bir sıçrama olarak değil, insanlık için derin bir ruhsal ve ahlaki geçiş olarak yorumlanması gerektiği üzerine kuruludur. Bu geçişin, teknolojik ilerlemenin kaçınılmaz bir sonucu olmadığı, aksine "hak edilmesi" gereken bir kader olduğu öne sürülecektir. Bu "hak edişin" temel para birimi, insanlığın yeryüzündeki halife (vekil, sorumlu yönetici) rolünü başarıyla yerine getirmesidir.
Analizin temel mercekleri olarak, kutsal bir emanet olan halifelik (sorumluluk ve vekillik) ve bu emanetin sınandığı pota olan fitne (imtihan, kargaşa, kaos) kavramları tanımlanacaktır.1 Gazze'de devam eden kriz, neslimiz için en önemli çağdaş fitne olarak sunulacaktır. Bu kriz, insanlığın kolektif vekâletinin başarılarını ve daha da önemlisi başarısızlıklarını açıkça ortaya koyan tanımlayıcı bir ahlaki sınavdır. Raporun merkezinde şu resmi soru yer alacaktır: İnsanlığın bu büyük imtihana verdiği yanıt, kozmik bir geleceğe layık olduğunu teyit etmekte midir, yoksa kutsal görevinden feragat ettiğinin bir işareti midir?
Bölüm 1: Vekâlet Mirası ve Kargaşanın Gölgesi: Teolojik Bir Çerçeve
1.1. Yeryüzünün Varisleri: Cinlerin Fesadı ve İnsanlığın Atanması
Bu bölüm, kullanıcının sorgusunun temelini oluşturan teolojik önceliği, yani önceki bir yaratılışın başarısızlığının ardından insanlığın halife olarak atanmasını derinlemesine inceleyecektir. Bakara Suresi'nin 30. ayetinin tefsirlerinden yola çıkarak,4 Allah ile melekler arasındaki diyalog ele alınacaktır. Meleklerin, "Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın?" şeklindeki endişesi, bağlamına oturtulacaktır. Tefsirler, bu sorunun spekülatif bir soru olmadığını, aksine daha önce yeryüzünde yaşamış ve orayı fesat (bozgunculuk) ve şiddetle doldurmuş olan Cinlerin (veya "Cân oğullarının") geçmiş eylemlerine dayanan kanıt temelli bir endişe olduğunu göstermektedir.10 Bu durum, insanlığın halifelik görevini tamamen yeniden çerçevelendirmektedir. Bu görev, boş bir levha veya doğuştan gelen bir hak değildir. Aksine, seleflerinin (kan dökme ve bozgunculuk) günahlarını tekrarlamayacağı beklentisiyle yeni bir yaratılışa verilen spesifik ve düzeltici bir misyondur. Dolayısıyla, yeryüzündeki her kitlesel şiddet ve sistemik adaletsizlik eylemi, sadece bir günah olmakla kalmaz, aynı zamanda insanlığın üstesinden gelmek için yaratıldığı başarısızlığın doğrudan bir yankısıdır ve bu da onun temel varoluşsal görevini tehlikeye atar. Âdem'in ve dolayısıyla insanlığın atanması, bu nedenle, başarısız bir vekâleti düzeltmek için doğrudan ilahi bir müdahale olarak çerçevelenmiştir. İnsanlık ilk vekil değil, seleflerinin başaramadığı adaleti ve düzeni kurmakla görevlendirilmiş halefidir. Bu durum, halifelik görevinin denemeye tabi ve riskli doğasını ortaya koymaktadır.10
1.2. Fitnenin Çok Katmanlı Anlamı: İmtihan, Kaos ve Ahlaki Çöküş
Bu bölümde, fitne teriminin kapsamlı bir analizi sunularak, Gazze kriziyle olan ilgisi ve karmaşıklığı ortaya konulacaktır. Terimin "kargaşa" gibi basit bir çevirisinin ötesine geçilerek, Kur'an ve Hadislerdeki farklı fakat birbiriyle ilişkili anlamları incelenecektir.
İlahi Bir İmtihan Olarak Fitne: Fitne, Allah'tan gelen ve samimi olanı olmayandan ayırt etmek için tasarlanmış bir sınav olarak ele alınacaktır.1 Bu anlam, hem mağdurların metanetini hem de küresel toplumun ahlaki tepkisini ölçen bir imtihanı ifade eder.
Zulüm ve Baskı Olarak Fitne: Fitne, inananları inançlarından veya adalet yolundan döndürmek için onlara zulmetme eylemi olarak analiz edilecektir. Bu anlamda fitne, Kur'an'da "öldürmekten daha beter" olarak nitelendirilir (Bakara 191, 217).13 Bu, Gazze halkı üzerinde uygulanan sistematik baskılarla doğrudan ilişkilidir.
Sosyal ve Siyasi Kaos Olarak Fitne: Fitne, büyük ölçekli toplumsal kargaşa, iç savaş ve düzenin çöküşü olarak incelenecektir. Bu bağlamda, üçüncü halife Hz. Osman'ın vefatının ardından başlayan tarihsel "Büyük Fitne" ile Gazze'yi çevreleyen mevcut jeopolitik kaos arasında paralellikler kurulacaktır.15
Ahlaki Bozulma ve Çürüme Olarak Fitne (Fesat): Fitne'nin, bir halife'nin korumakla yükümlü olduğu doğal, sosyal ve ahlaki düzenin aktif olarak bozulması veya çürütülmesi anlamına gelen fesat ile nasıl iç içe geçtiği analiz edilecektir.2
Yapılan bu kategorizasyon, Gazze krizinin tek bir fitne türü olmadığını, aksine tüm bu anlamların mükemmel bir birleşimi olduğunu ortaya koymaktadır. Bu kriz, dünya vicdanı için ilahi bir imtihandır; öldürmekten daha beter olarak tanımlanan açık bir zulüm vakasıdır; bölgesel ve küresel siyasi kaosu tetiklemiştir; ve uluslararası hukuk ile insan onurunun derin bir fesat (bozulma) halini temsil etmektedir. Bu durum, Gazze krizini, standart bir jeopolitik çatışmanın çok ötesinde, insanlığın halifelik görevi için benzersiz derecede güçlü ve kapsamlı bir ahlaki sınava, yani her teolojik ve etik düzeyde insanlığı sınayan bir "topyekûn fitneye" dönüştürmektedir.
Bölüm 2: Çağımızın Büyük Fitnesi Olarak Gazze: Güncel Bir Ahlaki Denetim
2.1. Bir İnsani Felaketin Anatomisi: Fesadın Tecellisi
Bu bölüm, insan hakları örgütlerinden elde edilen kapsamlı ve sarsıcı verileri sentezleyerek, krizin net bir resmini çizecek ve bu durumu, insanlığın halife olarak önlemekle görevli olduğu fesat (bozulma ve yıkım) kavramının modern bir tezahürü olarak çerçeveleyecektir. Yıkımın sistematik doğası, sivil altyapının hedef alınmasıyla belgelenecektir: evler, hastaneler, okullar ve üniversiteler;18 gıda ve su sistemlerinin yok edilmesi;20 ve nüfusun %90'ından fazlasının yerinden edilmesi.18 Oxfam ve Uluslararası Af Örgütü gibi kuruluşların raporlarına atıfta bulunularak, insan yapımı kıtlık, yardım ablukası ve yardım arayanlara yönelik saldırılarla birlikte, açlığın kasıtlı olarak bir savaş silahı olarak kullanıldığı vurgulanacaktır.20 Bu durum, Kur'an'daki fesat fi'l-ard (yeryüzünde bozgunculuk) yasağıyla doğrudan ilişkilendirilecektir. Özellikle çocuklar, gazeteciler ve insani yardım çalışanları arasındaki feci can kaybı, ahlaki ve hukuki düzende derin bir çöküşün kanıtı olarak belgelenecektir.18
2.2. Küresel Vicdan Sınavı: İnsanlığın Tepkisindeki İkilik
Bu bölümde, küresel tepkinin derinlemesine bölünmüş doğası analiz edilecek ve bu durum, kolektif insan ruhundaki iki zıt akım olarak sunulacaktır.
Resmi, Kurumsal Tepki: Bu analiz, krizi ele almak için yerleşik küresel yönetişim mekanizmalarını kullanma girişimine odaklanacaktır. Birincil vaka çalışması, Güney Afrika'nın Uluslararası Adalet Divanı'nda (UAD) İsrail'e karşı açtığı soykırım davası olacaktır.25 Bu eylem, insanlığın bir kesiminin uluslararası hukuku savunma ve bir devleti sorumlu tutma çabası olarak, adaleti tesis etme yönündeki halifelik görevinin olumlu bir teyidi olarak tasvir edilecektir. UAD'nin ihtiyati tedbir kararları, bu endişelerin bir doğrulaması olarak özetlenecektir.25
Gayriresmi, Toplumsal Tepki: Bu analiz, küresel sivil toplumdan gelen yaygın ve tabandan gelen tepkiyi belgeleyecektir. İstanbul, New York, Londra ve Madrid gibi dünyanın önde gelen şehirlerindeki kitlesel protestolar ele alınacak ve kültürler arası bir ahlaki tepkinin varlığı gösterilecektir.30 Ayrıca, Batı ülkelerindeki kamuoyu yoklamaları analiz edilecek ve halkın giderek artan bir şekilde ateşkesi desteklemesi ile resmi hükümet politikaları arasındaki büyüyen kopukluk ortaya konulacaktır.33 Bu durum, küresel bir halk vicdanının uyanışı olarak sunulacaktır.
2.3. İktidar İkilemi: Halkın İradesi ile Siyasi Felç Arasındaki Uçurum
Bu bölüm, halkın ahlaki uyanışının ve UAD'nin hukuki kararlarının belirleyici bir siyasi eyleme dönüştürülememesini eleştirel bir şekilde inceleyecek ve bunu insanlığın sınavındaki temel başarısızlık olarak tanımlayacaktır. Bu felcin birincil mekanizması olarak BM Güvenlik Konseyi'ndeki veto yetkisi analiz edilecektir.36 Daimi üyelerin, ezici küresel desteğe rağmen ateşkes kararlarını tekrar tekrar veto etmesi, insanlığın kolektif ahlaki sorumluluğu yerine birkaç devletin jeopolitik çıkarlarını önceleyen yapısal bir kusur olarak sunulacaktır.34 Dış politika ile insani krizlere yönelik kamuoyu arasındaki daha geniş uçurum, bu kopukluğu tanımlayan akademik çerçeveler kullanılarak araştırılacaktır.42 Gazze krizi, ulusal çıkarların ve elit önceliklerinin, açık kamuoyu ahlaki hissiyatını nasıl geçersiz kılabileceğinin en önemli örneği olarak kullanılacaktır. Bu veriler, güçlü bir paradoksu ortaya koymaktadır: insanlığın önemli bir kısmını oluşturan halklar ahlaki sınavı geçerken (protesto ederek, eylem talep ederek), insanlığın sistemleri feci bir şekilde başarısız olmaktadır. Sorun, empati eksikliği değil, bu empatinin mevcut küresel siyasi mimari içinde etkisiz kalmasıdır. BM vetosu, halk iradesinin bağlayıcı uluslararası eyleme dönüşmesini engelleyen bir devre kesici işlevi görmektedir.39 Dolayısıyla, halifelik görevinin başarısızlığı, bireylerin basit bir ahlaki zafiyeti değil, kolektif yönetişimimizdeki derin bir tasarım kusurudur. Kendi kolektif vicdanımızı eyleme geçiremeyen, yapısal olarak yetersiz sistemler yaratmış durumdayız ki bu çok daha derin ve çözümü zor bir sorundur. Fitne'nin gerçek doğası budur: kendi kendimize dayattığımız adaletsiz yapıları reforme etme yeteneğimizin bir sınavıdır.
2.4. Küresel Güçlerin Karmaşık Dansı: Çıkarlar, İlkeler ve Yükselen Sesler
Batı'nın tepkisindeki çatlaklar ve halk ile siyaset arasındaki uçurum, Gazze fitnesinin küresel bir ahlaki sınav olduğunun altını çizerken, resmin tamamı Batılı aktörlerle sınırlı değildir. Yükselen güçler ve Küresel Güney'in önemli sesleri, bu krize verdikleri yanıtlarla hem kendi küresel rollerini yeniden tanımlamakta hem de mevcut uluslararası düzenin fay hatlarını daha da belirginleştirmektedir.
Rusya ve Çin'in Stratejik Duruşu: Hem Rusya hem de Çin, krizi ABD'nin küresel hegemonyasına meydan okumak için bir fırsat olarak görmektedir.48 Her iki ülke de BM Güvenlik Konseyi'nde ABD destekli kararları eleştirmiş veya veto etmiş,50 acil ve kalıcı ateşkes, iki devletli çözüm ve insani yardım çağrılarını sürekli olarak yinelemiştir.51 Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Gazze'deki durumu "sivil nüfusun topyekûn yok edilmesi" olarak nitelendirmiş ve krizin temel nedeni olarak ABD'nin başarısız Ortadoğu politikalarını göstermiştir.53 Benzer şekilde Çin, kendisini barışın savunucusu ve Filistin halkının dostu olarak konumlandırarak,50 Filistinli gruplar arasında arabuluculuk yapma girişiminde bulunmuş ve "Pekin Deklarasyonu" ile sonuçlanan bir uzlaşı toplantısına ev sahipliği yapmıştır.49 Bu iki gücün pozisyonu, salt insani bir endişeden ziyade, Batı merkezli dünya düzenine alternatif bir vizyon sunma ve Küresel Güney nezdinde kendi etkilerini artırma stratejisinin bir parçasıdır.55
Hindistan'ın "De-hyphenation" Politikası ve İkilemleri: Hindistan'ın tutumu, "de-hyphenation" (ayrıştırma) olarak bilinen karmaşık bir dış politika ilkesini yansıtmaktadır; bu ilke, İsrail ve Filistin ile olan ilişkilerini birbirinden bağımsız olarak yürütmeyi amaçlamaktadır.57 Resmi olarak Yeni Delhi, iki devletli çözümü desteklemekte, ateşkes ve insani yardım çağrısında bulunmakta ve 7 Ekim saldırılarını kınamaktadır.60 Ancak bu söylem, İsrail ile giderek derinleşen askeri, teknolojik ve ekonomik işbirliğiyle belirgin bir tezat oluşturmaktadır. Hindistan, savaş sırasında İsrail'e silah ve mühimmat satan ülkeler arasında yer almış61 ve iktidardaki BJP'nin Hindutva ideolojisi ile Siyonizm arasında ideolojik paralellikler kurulmuştur.62 Bu ikili yaklaşım, Hindistan'ın BM'deki oylama kayıtlarına da yansımıştır; bazı ateşkes kararlarında çekimser kalırken,65 Filistin'in devlet olma hakkını destekleyen kararlara lehte oy vermiştir.67 Bu durum, Hindistan'ın stratejik çıkarları ile tarihsel Filistin dayanışması mirası arasında sıkışmışlığını göstermektedir.
Japonya'nın Temkinli Dönüşümü: Geleneksel olarak Japonya'nın Ortadoğu politikası, enerji güvenliği ihtiyacı ve ABD ile olan ittifakı tarafından şekillendirilmiş, bu da onu temkinli ve dengeli bir tutum sergilemeye itmiştir.68 Tokyo, iki devletli çözümü ve insani yardımı sürekli olarak desteklemiştir.69 Ancak krizin derinleşmesiyle birlikte Japonya'nın söyleminde belirgin bir değişim gözlenmektedir. Başbakan Shigeru Ishiba, İsrail'in eylemlerini sert bir dille eleştirmiş, Filistin'i tanımanın "eğer değil, ne zaman" meselesi olduğunu belirtmiş ve İsrail'in iki devletli çözümü engellemeye devam etmesi halinde Japonya'nın "yeni tedbirler almak zorunda kalacağı" uyarısında bulunmuştur.71 Bu söylem değişikliği, hem artan uluslararası baskıyı hem de Japonya içindeki sivil toplum protestolarının yarattığı etkiyi yansıtmaktadır.73
BRICS'in Kolektif Sesi ve Sınırları: Genişleyen BRICS bloğu (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika ve yeni üyeler), Gazze krizine ilişkin ortak bir duruş sergilemeye çalışmıştır. Zirve bildirilerinde İsrail'in eylemleri kınanmış, ateşkes çağrısı yapılmış, Filistin'in kendi kaderini tayin hakkı teyit edilmiş ve çok kutuplu bir dünya düzeni ve küresel yönetişim reformu talepleri dile getirilmiştir.76 Bu, Küresel Güney'in kolektif vicdanını temsil etme iddiasında önemli bir adımdır. Ancak eleştirmenler, bloğun "soykırım" terimini kullanmaktan kaçındığına ve İsrail'e karşı somut yaptırımlar gibi eylemlere başvurmadığına dikkat çekmektedir.79 Ayrıca, Hindistan'ın İsrail ile olan yakın ilişkileri gibi üye ülkeler arasındaki politika farklılıkları, bloğun ortak bir eylem kapasitesinin sınırlarını ortaya koymaktadır.
Bölüm 3: Kozmik Eşik: İnsanlığın Geleceği ve Medeniyetin Olgunluk Sınavı
3.1. Büyük Filtre: Kendi Kendini Yok Etme Riski ve Vekâletin Kaybı
Bu bölüm, Bölüm 1'deki teolojik çerçeveyi fütüristik felsefeyle birleştirerek, dünyevi fitne'yi çözmedeki başarısızlığın, "Büyük Filtre" hipotezinin doğrudan bir tezahürü olduğunu savunacaktır. Büyük Filtre, yaşamın gelişmiş, yıldızlararası bir aşamaya ulaşmasını engelleyen teorik bir bariyer olarak tanımlanacaktır.88 Filtrenin önümüzde olma olasılığı – genellikle savaş, ekolojik çöküş veya teknolojinin kötüye kullanılması yoluyla medeniyetin kendi kendini yok etmesi şeklinde – araştırılacaktır.89 Bölüm 2'de ayrıntılı olarak açıklanan küresel koordinasyon başarısızlığı ve siyasi felç, Büyük Filtre mekanizmasının işleyişine klasik bir örnek olarak sunulacaktır. Filozof Nick Bostrom'un "Kırılgan Dünya Hipotezi" – tek bir teknolojik "siyah topun", sağlam bir küresel yönetişim olmaksızın küçük grupları kitlesel yıkıma muktedir kılabileceği fikri – tanıtılacaktır.92 Gazze krizini çözmedeki yetersizlik, gelecekteki, muhtemelen daha teknolojik olarak güçlü bir tehditle başa çıkma konusundaki yetersizliğimiz için korkutucu bir emsal olarak çerçevelenecektir. Bu bağlamda teolojik anlatı (Bölüm 1), Cinlerin fesat ve kan dökme nedeniyle yeryüzünden uzaklaştırıldığını belirtir. Büyük Filtre hipotezi88 ise medeniyetlerin genişleyemediğini çünkü kendi kendilerini yok ettiklerini öne sürer. Bunlar ayrı fikirler değil, aynı olguyu tanımlayan iki farklı kelime dağarcığıdır: iç çatışmayı ve yıkıcı eğilimleri yönetememe nedeniyle varoluşsal başarısızlık. Fitne'ye yenik düşerek ilahi halifelik sınavında başarısız olmak, bir medeniyetin Büyük Filtre'sine çarpmasının teolojik karşılığıdır. Bu nedenle Gazze krizi sadece siyasi bir mesele değil; Fermi Paradoksu'nda varoluşsal bir veri noktasıdır ve filtremizin gerçekten de küresel adalet ve işbirliği sağlayamama yetersizliğimiz olabileceğini düşündürmektedir.
3.2. Kardaşev Merdiveni ve Gezegensel Bir Medeniyetin Ahlaki Ön Koşulları
Kardaşev Ölçeği, enerji ustalığına dayalı bir medeniyet ilerleme ölçütü olarak tanıtılacaktır.95 Analiz, gezegeninin tüm enerjisini kullanabilen Tip I (gezegensel) bir medeniyete ilerlemenin temel olarak teknolojik bir sorun değil, sosyal, siyasi ve etik bir sorun olduğunu savunacaktır.98 Bu statüye ulaşmak, benzeri görülmemiş bir küresel işbirliği, büyük ölçekli çatışmaların ortadan kaldırılması, sürdürülebilir kaynak yönetimi ve gezegen ölçeğindeki projeleri ve riskleri yönetebilecek birleşik bir yönetişim yapısı gerektirir. Gazze fitnesiyle örneklendirilen mevcut küresel durum, insanlığın Tip I statüsüne son derece hazırlıksız olduğunun kanıtı olarak sunulacaktır. Açlıktan ölmek üzere olan bir bölgeye gıda ulaştırmayı koordine edemeyen bir tür, tanım gereği bir Dyson sürüsü inşa etmeyi veya gezegensel bir iklim sistemini yönetmeyi koordine edemez. Bu anlamda halifelik sınavı, Kardaşev Ölçeği'nin giriş sınavıdır.
3.3. Bilim Kurgunun Aynasında Bir Uyarı: Çocukluğun Sonu ve Hak Edilmemiş Bir Gelecek
Bu bölümde Arthur C. Clarke'ın ufuk açıcı romanı Çocukluğun Sonu, kullanıcının iyimser "Kozmik Doğuş" metaforunu yapısöküme uğratmak için güçlü bir alegorik araç olarak kullanılacaktır. Romanda, uzaylı Hükümdarlar, insanlığın nükleer silahlarla kendi kendini yok etmesini (klasik bir Büyük Filtre senaryosu) önlemek için gelirler.100 Savaş, yoksulluk ve adaletsizliği sona erdirerek küresel bir barış ve ütopya dayatırlar. Ancak, bu dışarıdan dayatılan bir barış, kültürel ve ruhsal bir durgunluğa yol açar. İnsanlık, itici gücünü ve yaratıcılığını kaybeder.100 Romanın doruk noktası, insanlığın muzaffer yükselişi değil, yok oluşudur. İnsanlığın çocukları, yeni, bireysel olmayan bir bilince evrimleşerek kozmik bir Üstzihin ile birleşirken, yetişkin insan ırkı yok olur. Bu bir "kozmik doğum"dur, ancak aynı zamanda insanlığın sonudur.100 Bu anlatı, kritik bir soruyu gündeme getirmek için kullanılacaktır: Ya "Kozmik Rahimden Doğuş", sınavı geçmenin bir ödülü değil de, başarısız olmanın bir sonucuysa? Eğer insanlık kendi işlerini yönetmekte yetersiz kalırsa (yani halifelik görevinde başarısız olursa), belki de "kozmik" bir geleceğe giden tek yol, özümüzü kaybetme pahasına dış bir güç tarafından yönlendirilen bir yoldur. Bu, tüm soruyu basit bir başarılı/başarısız ikileminden, karasal ahlaki krizlerimizi nasıl çözdüğümüze tamamen bağlı olan kozmik geleceğimizin kalitesini düşünmeye yönlendirir. Hak edilmemiş bir gelecek, hiç gelecek olmamakla eşdeğer olabilir.
Sonuç: Vekâlet Üzerine Karar ve Kozmik Rahme Giden Yol
Bu son bölüm, kullanıcının sorusuna basit bir "evet" veya "hayır" yanıtı sunmak yerine, bu tarihsel dönemeçte insanlığın istikrarsız konumunu yansıtan, çelişkili kanıtların incelikli bir sentezini sunacaktır. İnsanlığın halifelik görevindeki derin başarısızlığının kanıtlarını – Gazze'de belgelenen dehşet, küresel kurumların sistemik felci, insan hayatı yerine güç siyasetinin önceliklendirilmesi – tartacaktır. Bu durum, sınavda başarısız olduğumuzu ve bir Büyük Filtre'ye doğru ilerlediğimizi düşündürmektedir. Buna karşılık, yeni filizlenen küresel bir ahlaki vicdanın umut verici işaretlerini – protestolarda yürüyen milyonlar, Güney Afrika gibi ulusların uluslararası hukuk yoluyla adalet arama cesareti, daha iyisini talep eden kamuoyunun net sesi – tartacaktır. Bu, sınavı geçen insanlık parçasını temsil etmektedir. Rapor, insanlığın kaderinin pamuk ipliğine bağlı olduğu sonucuna varacaktır. Gazze fitnesi, hem en derin ahlaki başarısızlıklarımızı hem de empati ve adalet için en büyük potansiyelimizi ortaya çıkarmıştır. Soru, hangisinin galip geleceğidir. "Kozmik Rahimden Doğuş"a giden yol, uzayda bir yolculuk değil, doğamızın daha iyi meleklerini yansıtabilecek bir küresel düzenin inşasına yönelik içsel bir yolculuktur. Halifelik görevimizi teyit etmek, şu anda kolektif vicdanımızın kolektif eyleme dönüşmesini engelleyen yapıları sökmeyi gerektirir. İnsanlık, ancak yeryüzündeki fitne'yi çözerek, kozmosa doğmaya gerçekten layık olduğunu kanıtlayabilir.
