Astragalus persicus

Fabaceae

Astragalus
persicus

Astragalus L.
Astragalus persicus (DC.) FISCH. ET MEY.
Ömür: Çok yıllık
Yapı: çalı
Hayat formu:
İlk çiçeklenme zamanı: 6
Son çiçeklenme zamanı: 8
Habitat: bozkır, yolkenarları, tarla kenarları
Minimum yükseklik: 2050
Maksimum yükseklik: 2550
Endemik: -
Element: İran-Turan
Türkiye dağılımı: D. Anadolu
Genel dağılımı: K., KB. ve B. İran, Ermenistan
Bulunduğu kareler:B9 C10

A. persicus (DC.) Fisch. & Mey. in Ind. Sem. Hort. Petrop. 1:3 (1835) quoad basionym, non sensu Bunge et Boiss. Syn: A. lagopoides Lam. var.persicus DC., Prodr. 2:299 (1825): A. mesopotamicus Boiss.. Diagn. ser. 1(2):68 (1843); A. olivieri KIotzsch ex Bunge. Astrag. Geront. 2:115 (1869).
  Differs from A. lagurus in having shorter leaves (3-6 cm), bracts equal to or shorter than calyx, and flowers purple. It differs from A. hirticalyx in its hairy bracts and longer peduncles. Fl. 6-8. Steppe, roadsides, field margins, 2050-2550 m.
  Type: [W. Iran] inter Kermancha et Amadan, Olivier & Brugiuère (P).
  E. Anatolia. B9 Ağri: Ağri to Horasan, 2050 m, Lamond 2562! Van: d. Gür-pinar, Çuh Gediği, between Hoşap and Başkale, 2130 m, Hub.-Mor. 11444! C10Hakkari: pass from Bacirge to Yüksekova, 2550 m. Cheese & Watson 2950!
  N., N.W. & W. Iran, Soviet Armenia. Ir.-Tur. element. Related to A. hirticalyx.